“Büyük, kapalı bir tahta bahçe kapısının, geniş bir avluya açıldığı bir evdi Salim Amca ve Fatma Teyze’nin evleri.

1984-86 yılları arasında Aydın, Çine ilçesinde yaptığımız mecburi hizmette, bizi büyük bir cömertlikte yaşamlarına kabul eden Demirvuran ailesinin en büyük ağabeyi ve onun eşi idi Salim Amca ve Fatma Teyze.

Avlu, akşamları komşuların da toplanıp sohbet ettikleri ve günü değerlendirdikleri bir alandı.

Aşureler kocaman kazanda burada pişirilir, akşam keyifli sohbetler çaylar eşliğinde, Fatma Teyze’nin sümbüllerinin ve nergislerinin mis gibi bir kokuyla doldurduğu bu bahçede içilirdi.

Gençlik anılarımızda efsunlu bir yerdi orası.

Bugün artık Salim Amca da, Fatma Teyze de, Kazım Amca da, Osman Ağabey de ve Sevgili Hüseyin de aramızdan birer birer ayrıldılar. O bahçe, o avlu hepimizin ortak anılarında.

O çiçeklerden birkaç soğanı uzun yıllar muhafaza ettik, ilk defa bu sene bir nergis çiçek açtı. Bu çiçek, kaybettiğimiz o güzel insanların ve güzel günlerin hatıralarının simgesi.”